Zaznacz stronę

Miopatia – praktyczny poradnik dla pacjenta. Dr n. med. Żanna Pastuszak

Miopatia – praktyczny poradnik dla pacjenta.

Co to jest miopatia?

Miopatia oznacza zespół objawów wynikających z uszkodzenia mięśni. Miopatie mogę być wrodzone lub nabyte. Charakterystyczne dla większości miopatii jest zajęcie przez proces chorobowy mięśni kończyn, rzadziej mięśni twarzy. Proces chorobowy zajmuje mięsnie w sposób symetryczny. Miopatie wrodzone zwane są dystrofiami mięśniowymi. W tych przypadkach komórka mięśniowa jest uszkodzona w wyniku braku odpowiednich czynników, które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania. Miopatie nabyte mogą mieć podłoże zapalne (zapalenie wielomięśniowe), polekowe (po statynach), w wyniku nadużywania alkoholu czy też w przebiegu chorób endokrynologicznych takich jak niedoczynność tarczycy. Miopatie mitochondrialne to kolejny rodzaj miopatii, który objawia się dolegliwościami z różnych grup mięśni i spowodowany jest zaburzeniami czynności mitochondriów.

Jakie są objawy miopatii?

Najważniejszym objawem miopatii jest osłabienie mięśni ud i ramion – pacjenci mają np. trudności z wchodzeniem po schodach, wstawaniem z pozycji kucznej lub siedzącej czy z wykonywaniem czynności z rękami uniesionymi do góry. Osłabieniu mięśni mogą towarzyszyć dolegliwości bólowe. W niektórych typach miopatii może wystąpić opadanie powiek, ograniczenie ruchomości gałek ocznych, niewyraźna mowa, trudności z połykaniem, opadanie głowy. W przebiegu niektórych miopatii może dochodzić do osłabienia mięśni oddechowych. W niektórych miopatiach występują trudności z rozkurczem mięśni, np. pacjent nie może po zaciśnięciu ręki w pięść szybko rozprostować palców. Kolejnym objawem, który można zaobserwować w miopatiach są zaniki mięśniowe.

Jak wygląda diagnostyka miopatii?

Ważnym elementem procesu diagnostycznego jest wykonanie badania podmiotowego i przedmiotowego.

Badanie elektromiograficzne jest podstawą diagnostyki w przypadku chorych z podejrzeniem miopatii.

Badanie elektromiograficzne (EMG) jest badaniem mięśni, które wykonuje się przy użyciu elektrody igłowej. Badanie służy do diagnostyki chorób mięśni min.: miopatii, dystrofii mięśniowych czy też choroby neuronu ruchowego. Przeciwskazaniem do wykonania badania jest przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych. W przypadku kiedy pacjent je przyjmuje, wskazana jest zamiana leku na heparynę drobnocząsteczkową. Przy pomocy badania EMG możliwe jest także diagnozowanie tężyczki utajonej. Przed wykonaniem próby tężyczkowej wskazane jest odstawienie suplementów na min. 7 dni.

Wskazaniem do wykonania badania mogą być: parestezje i osłabienie siły mięśniowej kończyn, zaniki mięśniowe, urazy struktur nerwowych, zaburzenia połykania, opadanie stopy, pogorszenie sprawności kończyn, parestezje okolicy ust, skurcze mięśni.

W części przypadków obserwuje się podwyższenie enzymu o nazwie kinaza keratynowa w surowicy. Często bywa konieczne wykonanie innych badań laboratoryjnych takich jak elektrolity, TSH, parametry stanu zapalnego.

Ostateczne rozpoznanie miopatii, tzn. określenie jej rodzaju i przyczyny, jest najczęściej możliwe po wykonaniu badania wycinka z mięśnia. W przypadku miopatii wrodzonych wykonuje się badania genetyczne.

Jak wygląda leczenie miopatii?

Leczenie przyczynowe jest możliwe w przypadku miopatii zapalnych poprzez zastosowanie leków immunosupresyjnych. W miopatiach o podłożu toksycznym należy wyeliminować czynnik, który doprowadził do takiego uszkodzenia np. alkohol. U pacjentów z miopatiami w przebiegu chorób endokrynologicznych najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej. W pozostałych przypadkach stosuje się leczenie objawowe (np. leki przeciwbólowe). Niezwykle ważnym elementem leczenia jest rehabilitacja ruchowa. W przypadku zajęcia przez proces chorobowy narządów ważne jest odpowiednie leczenie specjalistyczne np. kardiologiczne. Rokowanie jest niepomyślne w przypadku miopatii wrodzonych. W pozostałych typach miopatii wyleczenie jest możliwe.

Autor

Dr n. med. Żanna Pastuszak

Powyższe informacje należy traktować jedynie jako informacyjno – edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być uznawane za profesjonalną poradę. Strona nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.