Zaznacz stronę

Napięciowe bóle głowy – praktyczny poradnik dla pacjenta. Dr n. med. Żanna Pastuszak

Napięciowe bóle głowy – praktyczny poradnik dla pacjenta.

Co to są napięciowe bóle głowy i jak wygląda obraz kliniczny tej choroby?

Napięciowy ból głowy to najczęściej występujący rodzaj bólu głowy. Wymaga różnicowania z migreną. W napięciowym bólu głowy dolegliwości bólowe obejmują okolicę czołową, skroniową, ciemieniową i potyliczną. Ból zazwyczaj ma charakter obustronny chociaż w sporadycznych przypadkach może występować jednostronnie. Ma charakter ucisku lub rozpierania, nie ma charakteru pulsowania. Mogą towarzyszyć mu nudności ale w przeciwieństwie do migreny aktywność ruchowa nie nasila dolegliwości bólowych. Część pacjentów zgłasza foto lub fonofobię. Pacjenci twierdzą, że mają uczucie jakby obręcz ściskała im głowę. U części pacjentów obserwuje się wzmożone napięcie mięśni głowy i w związku z tym wzmożoną wrażliwość mięśni czepca na ucisk. Dolegliwości mogą się utrzymywać od kilkudziesięciu minut do kilku dni. Epizodyczne napięciowe bóle głowy pojawiają się do 14 dni w miesiącu i stanowią najczęściej występujący rodzaj bólów głowy. Jeśli jednak pacjent cierpi na bóle głowy przynajmniej 15 dni w miesiącu przez co najmniej 3 miesiące (tj. przynajmniej 180 dni w roku), mamy do czynienia z rzadką przewlekłą formą napięciowego bólu głowy.Często występują bez wyraźnej przyczyny ale czynnikami, które mogą wywoływać ból są: głód, zimno lub przegrzanie, stres, zmęczenie, anomalie pogodowe, palenie tytoniu, zaburzenie dobowego rytmu snu, nadmierne spożycie kofeiny. Dolegliwości pojawiają się zazwyczaj za dnia i narastają w czasie. Szacuje się, że napięciowe bóle głowy występują u 80% populacji. Kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Przyczyna choroby jest nieznana. Jedna z teorii mówi o nadwrażliwości receptorów w OUN na określone bodźce. Z badań wynika, że u 40% pacjentów napięciowy ból głowy jest dziedziczny i występuje u krewnych pierwszego stopnia. Napięciowy ból głowy występuje w każdej grupie wiekowej ale najczęściej zaczyna się w wieku średnim. Rzadko zaczyna się powyżej 50 roku życia.

Jak wygląda diagnostyka choroby napięciowych bóli głowy?

Podstawą rozpoznania choroby jest wykonanie badania podmiotowego i przedmiotowego. Ważne jest szczegółowe zebranie wywiadu co do chorób przewlekłych, leków stosowanych, nawyków żywieniowych i stylu życia. Kluczową rolę stanowi obraz kliniczny. Chorobę należy różnicować z innymi typami bóli głowy jak migrena.

Celem wykluczenia innych chorób bywa koniczne wykonanie badań obrazowych OUN takich jak TK lub MRI, badania EEG lub badań laboratoryjnych. Ze względu na mało charakterystyczne objawy postawienie właściwej diagnozy może być trudne.

Objawy napięciowych bóli głowy mogą być mylone z migreną. Z tego powodu pacjenci często przez długi okres czasu pozostają niezdiagnozowani. W 33% procentach napięciowy ból głowy współistnieje z migreną.

Dolegliwości bólowe jeśli występują często, obniżają jakość życia pacjentów, utrudniają pracę zawodową, mogą prowadzić do depresji.

Jak wygląda leczenie napięciowych bóli głowy?

Podczas ataku bólu stosuje się leki przeciwbólowe głównie z grupy NLPZ (paracetamol, ibuprofen lub ketoprofen). Należy pamiętać, że nadużywanie leków z tej grupy może prowadzić do wystąpienia tzw. polekowych bóli głowy oraz podrażnienia błony śluzowej żołądka czy chorób nerek. W sytuacji kiedy bólom towarzyszą objawy psychiatryczne takie jak zaburzenia lękowe czy depresyjne konieczne może być włączenie leków psychotropowych.

W leczeniu bóli głowy istotny jest styl życia, mianowicie zdrowa dieta, odpowiednia ilość snu oraz aktywność fizyczna.

Pacjenci z napięciowymi bólami głowy wymagają okresowej kontroli neurologicznej oraz w części przypadków psychiatrycznej.

Autor

Dr n. med. Żanna Pastuszak

Powyższe informacje należy traktować jedynie jako informacyjno – edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być uznawane za profesjonalną poradę. Strona nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.