Obwodowa stymulacja elektromagnetyczna jest nową metodą leczenia chorób obwodowego układu nerwowego. Do tego celu wykorzystuje się głowicę emitującą pole elektromagnetyczne, które przenika przez skórę, tkanki miękkie i dociera do nerwów obwodowych. Powoduje wygenerowanie impulsu elektrycznego w stymulowanych nerwach oraz depolaryzację aksonów. Pierwsze tego typu urządzenie zostało opracowane i użyte w leczeniu w roku 1982. Metoda pobudza regenerację nerwów obwodowych. Dokładny mechanizm działania tej terapii nie jest poznany. Prawdopodobnie ma to związek z pobudzaniem wydzielania czynników wazoaktywnych takich jak VEGF, poprawą cyrkulacji krwi i utlenowania tkanek oraz zmniejszeniem ich obrzęku i stanu zapalnego, nasileniem procesów neuropastyczności układu nerwowego. Obwodowa stymulacja elektromagnetyczna poprawia siłę skurczu mięśni oraz ma zastosowanie w leczeniu spastyczności mięśni. Pole elektromagnetyczne ma wpływ nie tylko na funkcję nerwów obwodowych ale także mięśni i złącza nerwowo – mięśniowego. Skuteczność metody potwierdzono w badaniach zarówno z udziałem ludzi jak i zwierząt. Urządzenie jest wykorzystywane w leczeniu polineuropatii, urazowych uszkodzeń nerwów obwodowych, zespołu cieśni nadgarstka, zespołu rowka nerwu łokciowego, zespołu bólowego kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego. Badania naukowe wykazały, ze ta terapia poprawia funkcje motoryczne nawet u zdrowych ludzi.
Leczenie jest bezpieczne i bezbolesne. Niewielka grupa pacjentów zgłasza jedynie niewielki dyskomfort w miejscu stymulacji. Obwodowa stymulacja elektromagnetyczna ma zastosowanie w leczeniu bóli neuropatycznych np. w przebiegu polineuropatii cukrzycowej. Pacjenci z tym schorzeniem doświadczają silnych dolegliwości bólowych oraz parastezji kończyn, co może prowadzić do obniżenia nastroju, depresji, zaburzeń snu oraz pogorszenia jakości życia. Polineuropatię rozwija ponad połowa pacjentów z cukrzycą. Jest to najczęstszy rodzaj neuropatii w Europie. Etiologia choroby nie jest do końca poznana ale wysoka glikemia jest prawdopodobnie głównym czynnikiem uszkadzającym nerwy obwodowe. W leczeniu stosuje się przede wszystkim farmakoterapię (leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, kwas alfa-liponowy oraz opioidowe leki przeciwbólowe), kontrolę glikemii oraz rehabilitację ruchową ale u wielu pacjentów elekt leczenia jest niezadowalający. Wiele badań naukowych wykazało złagodzenie dolegliwości bólowych oraz parastezji u pacjentów poddanych obwodowej stymulacji elektromagnetycznej.
Efekt ten w przypadku części pacjentów utrzymywał się nawet do kilku miesięcy od zakończenia leczenia. Leczenie tą metodą poprawia także parametry przewodzenia w nerwach obwodowych. Wiele badań naukowych wykazało, że po wykonaniu stymulacji elektromagnetycznej obserwowano zwiększenie szybkości przewodzenia oraz podwyższenie amplitudy odpowiedzi w stymulowanych nerwach w badaniu elektroneurograficznym. Przeciwskazaniem do wykonania stymulacji elektromagnetycznej jest obecność rozrusznika serca oraz metalowych implantów w ciele. Pacjenci są kwalifikowani do leczenia przez lekarza, który zbiera wywiad chorobowy, wykonuje badanie neurologiczne i zapoznaje się z dotychczasową historią leczenia pacjenta. Stymulacja twa kilkadziesiąt minut. W trakcie leczenia pacjent może przebywać w pozycji siedzącej lub leżącej. Terapia nie wymaga specjalnego wcześniejszego przygotowania. Nie ma ograniczeń odnośnie spożywania posiłków. Pacjent powinien poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i chorobach przewlekłych. Podczas leczenia pacjent znajduje się pod opieką lekarza i technika elektroradiologii. W ośrodku INSULA w Warszawie pacjenci mają możliwość skorzystania z leczenia wyżej opisaną metodą.
Autor
Dr n. med. Żanna Pastuszak
Powyższe informacje należy traktować jedynie jako informacyjno – edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być uznawane za profesjonalną poradę. Strona nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
